|
2017 Mart Dönemi Katılımcıları:
Alev
Derneğimiz çok güzel ve çok doğru bir yer. Çünkü hayatın bu hızlı akışına rağmen derneğe geldiğim her an, doğru olabilme yolu ’nda olduğumu hatırlıyorum, çok şükür.
Neden kendini bilme söyleşilerine katılmalı: Yaşadığın duyguların; öfkelerin, kırgınlıkların ya da korkuların nedenlerini merak ediyorsan, Hayat amacını bulmak istiyorsan, Bedeninin ve benliğinin daha çok farkına varmak istiyorsan, Görünenin arkasındaki görünmeyenleri çözebilmek, yaşamın sana ne demeye çalıştığını anlayabilmek istiyorsan ve son olarak günümüz bilgi karmaşası içinde en saf ve temiz bilgiyi bulmak istiyorsan Kendini Bilme söyleşilerine katılmalısın. YAŞAMDA OLMA SEBEBİNİ BİLMEK KENDİNİ BİLMEKTEN GEÇİYOR.
Gülçin
Bu söyleşilere başladıktan sonra bilincimde açılma var, bir farklılık var, önsezi diye tarif edeceğimiz şeylerde artış var. Kendimin farkına varmaya başladım. Şehirlerarası seyahatlerim nedeniyle söyleşilere istediğim oranda devam edemiyorum ama elimden geldiğince kaçırmamaya dikkat ediyorum. Bana iyi geldi söyleşiler.
Söyleşileri tavsiye ediyorum çünkü buradaki arkadaşlarla konuşuyoruz, bilgi alışverişinde, fikir alışverişinde bulunuyoruz. Başka illerde derneğin faaliyetleri ile ilgili olan arkadaşlarımda var onlarla da fikir alışverişinde bulunuyoruz. Sadece dernek ile sınırlı kalmıyorum sosyal medyadaki benzer grupların çalışmalarını da takip ediyorum.
Derneğin en çekici tarafı ortam doğal, insanlar iyi niyetli, insan burada kendisini çok rahat hissediyor. Çünkü dış dünyadaki egomuzu bırakıp geliyoruz. Arkadaşlarımın da aynı şekilde olduğunu düşünüyorum. Burada dayanışma ruhu var.
Ebru
Hem söyleşileri dinliyoruz hem de hepbirlikte toplu meditasyonlar yapıyoruz. Çok memnunum. Özellikle meditasyonlardan söz etmek istiyorum: bir yıldır söyleşilere devam ediyorum, en son yaptığımız meditasyonlardan birisinde imajinatif olarak annemi ve babamı gördüm. Onlar bana: “Anladın mı bunların niçin böyle olduğunu diye soruyorlardı.” Rüyadaki gibiydi aramızda geçen etkileşim. Onları suçlardım birçok konuda hayatımdaki bazı şeylerden dolayı. Bazı sorunlara sebep olduklarını düşünürdüm. Ama son yaptığımız meditasyonda şöyle bir şey oldu: Aslında bunların sebepleri var, sende bir şey oluşturmak içindi, diye bilgi aldım onlardan. Çok neşeliydiler ve çok sıcaktılar. Neşe pompaladılar, sevgi pompaladılar içime. Söyleşilerde hayatta başımıza gelenlerin kendi seçimlerimizin sonucu olduğunu öğrendim bu sorumluluğu alınca zaten kimseyi eleştirmiyorum, ilişemiyorum. Kontrol sizde iken “Yani sizdeymiş kontrolJ burada bunu öğrendim” o zaman elinizi taşın altına koyuyorsunuz. Elini taşın altına koy kendini eleştir oluyor sonuç. Başkasına kızmayıp kendini değerlendirmek daha kolay oluyormuş. Kendini değerlendirmek daha ulaşılabilir oluyor. Sonuçta başkasını kimse düzeltemez, kabul ediyorum artık o yüzden bir rahatlama oldu benim hayatımda ve düzeltmek de elimde. Annam ve babam en sinir olduğum şeyleri yapıyorlar gibi geliyordu. Adalet haksızlık takıntısı vardı bende, birçok davranışlarında o tarz ortamlar yarattıklarını düşünüyordum ve ayrıca hayatımda da o tarz ortamlarda bulunduğumu düşünüyordum. Ama bir şeyleri öğrenmem gerekiyormuş kendimi açmam gerekiyormuş, esnemem gerekiyormuş. Meditasyonda: Annem ve babamla “Bunu çöz, bunu aş. Bu bir düzenek aslında o yüzden bunları sana öğretiyoruz.” dercesine bir etkileşim oldu aramızda.
Söyleşişere katılmanızı kesinlikle tavsiye ederim. Bu söyleşilere başladıktan sonra hayatımda bazı şeyler değişti. Dünya maddesel yaşıyor, çok fazla maddesel değerler içindeyiz. Sorunlara, şikayetlere çok fazla takılıyoruz. Ben de kendimi çok eleştiren bir insandım, suçluluk duygusu olan bir insandım. Tabii ki hiçbir şey herkesin istediği gibi gitmez ama kötü gibi giden şeyler aslında bizim sorumluluğumuz içinde, bunları öğrendikten sonra artık bundan da öğrenilecek bir şey var diyorum. Çabuk sinirlenen bir insandım şimdi sinirlendikten sonra şunu düşünüyorum bunun altında bir şey var. Acaba ne olabilir diyorum? Duygularıma düşüncelerime bakıyorum, onun bir altında, bir altında, bir altında ne var bunları düşünürken artık zaten o öfke gidiyor. Bendeki niyete dikkat ediyorum. Bu olay karşıma çıktığında bana ne anlatmak istiyor tarzında düşünmeye başladım. Benim sorumluluğumum da olduğunu, kabule gitmem gerektiğini anlıyorum. Bazı durumlarda “eski benJ” mesela kavga eder ya da hemen derdimi anlatmak isterdim ama şimdi içimde biraz biraz çözmeye çalışıyorum. Olsun devam ediyorum, falan diyorum. Daha bir ruhsallığımızın farkına vardım. Kendimin daha iyi farkına vardım. Kendimi daha iyi tanıdığımı hissediyorum. Dersin özellikle meditasyon kısımları çok çok hoşuma gidiyor. Zaten bu söyleşilerde çok önemli bilgiler alıyoruz. Bilgi kısmı önemli ama meditasyonlar da önemli. Burada yönlendirici metotlarla meditasyon yapıyoruz, evde kendi kendime yapmaya çalışsam bile aldığım mesajlar sanıyorum amaçlı gitmiyor evde, denedim ama buradaki gibi beni tam bir yere götürmüyor. Buradaki yönlendirici meditasyon benim gerçekten çok yararıma oldu, çok çok teşekkür ediyorum. Katılımcılar da sanki seçilmiş gibi. Ayrıca bu söyleşilerin konuları tabii ki belli ama ilginç şekilde o günün konuları gerçekten bizim ihtiyaçlarımızla çok örtüşerek gidiyor. O gün o anda benim ihtiyacım olan şeyleri alabiliyorum buradan, bu söyleşiden.
|